اکنون فکر کنید و سعی کنید به سؤالات زیر پاسخ دهید:

1.    پنج نفر از ثروتمندترین مردم جهان را نام ببرید.

2.    برنده‌های پنج جام جهانی آخر را نام ببرید.

3.    آخرین ده نفری که جایزه نوبل را بردند چه کسانی هستند؟

4.    آخرین ده بازیگر برتر اسکار را نام ببرید.

نمی‏توانید پاسخ دهید؟ نسبتاً مشکل است، اینطور نیست؟

نگران نباشید، هیچ کس این اسامی را به خاطر نمی آورد.

روزهای تشویق به پایان می‏رسد!

نشانهای افتخار خاک می‏گیرند!

برندگان به زودی فراموش می‏شوند!

اکنون به این سؤالها پاسخ دهید:

1. نام سه معلم خود را که در تربیت شما مؤثر بوده‌اند ، بگویید.
2. سه نفر از دوستان خود را که در مواقع نیاز به شما کمک کردند، نام ببرید.
3. افرادی که با مهربانیهایشان احساس گرم زندگی را به شما بخشیده‌اند، به یاد بیاورید.
4. پنج نفر را که از هم صحبتی با آنها لذت می‏برید، نام ببرید.

حالا ساده تر شد، اینطور نیست؟

افرادی که به زندگی شما معنی بخشیده‌اند، ارتباطی با "ترین‌ها" ندارند،

ثروت بیشتری ندارند، بهترین جوایز را نبرده‌اند، ...  

آنها کسانی هستند که به فکر شما هستند، مراقب شما هستند،

همانهایی که در همه شرایط، کنار شما می‏مانند .

کمی بیندیشید. زندگی خیلی کوتاه است.

و شما در کدام لیست قرار دارید؟ نمی‏دانید؟

اجازه دهید کمکتان کنم.

شما در زمره مشهورترین نیستید...،

اما از جمله کسانی هستید که برای درمیان گذاشتن این پیام در خاطرمن بودید.

مدتی پیش، در المپیک سیاتل،

9 ورزشکار دو و میدانی که هرکدام گرفتار نوعی عقب ماندگی جسمی یا روحی بودند،

بر روی خط شروع مسابقه دو 100 متر ایستادند،

مسابقه با صدای شلیک تفنگ، شروع شد.

هیچکس ، آنچنان دونده نبود، اما هر نفر می‏خواست که در مسابقه شرکت کند و برنده شود.

آنها در ردیفهای سه تایی شروع به دویدن کردند،

پسری پایش لغزید ، چند معلق زد و به زمین افتاد، و شروع به گریه‌ کرد.

هشت نفر دیگر صدای گریه او را شنیدند.

حرکت خود را کند کرده و از پشت سر به او نگاه کردند...

ایستادند و به عقب برگشتند... همگی...

دختری که دچار سندرم دان (ناتوانی ذهنی) بود کنارش نشست،

او را بغل کرد و پرسید "بهتر شدی ؟"

پس از آن هر 9 نفر دوشادوش یکدیگر تا خط پایان گام برداشتند.

تمام جمعیت روی پا ایستاده و کف زدند. این تشویقها مدت زیادی طول کشید.

شاهدان این ماجرا، هنوز هم در باره این موضوع صحبت می‏کنند. چرا؟

زیرا از اعماق درونمان می‏دانیم که

در زندگی چیزی مهمتر از برنده شدن خودمان وجود دارد.

مهمترین چیز در زندگی، کمک به سایرین برای برنده شدن است.

حتی اگر به قیمت آهسته تر رفتن و تغییر در نتیجه مسابقه ای باشد که ما در آن

شرکت داریم.

اگراین پیام را با عزیزانمان درمیان بگذاریم،

شاید موفق شویم تا قلبمان را تغییر دهیم، شاید هم قلب شخص دیگری را، ...

”شعله یک شمع با افروختن شمع دیگری خاموش نمی‏شود"